کاربرد:

• مطالعات بالینی متعددی بر روی گیاه سرخارگل با هدف بررسی اثر پیشگیری کننده یا درمان عفونت ها و اثر تعدیل کننده سیستم ایمنی انجام شده است. این پژوهش ها حاکی از آن است که این گیاه با آلکامیدی، مشتقات اسیدهای کافئیک و پلی ساکاریدهای خود موجبات تقویت سیستم ایمنی بدن می شود.
• عصاره گیاه سرخارگل با مهار اتصال هماگلوتینین ویروس آنفلوآنزا به گیرنده میزبان و مهار فعالیت نورآمینیدازی ویروس از ورود آن به داخل سلول و ایجاد عفونت جلوگیری و از گسترش آن ممانعت به عمل می‌آورد.
• عصاره اکیناسه با تحت تأثیر قرار دادن فاکتورهای رونویسی موجب تولید گونه‌های مقاوم ویروس نمی گردد.
•  عصاره اکیناسه تأثیر زیادی علیه ویروس‌های درون سلولی ندارد از این رو این عصاره می‌تواند طی تماس‌های اولیه با ویروس اثر خود را اعمال نماید به این معنی که در آغاز و شروع عفونت یا طی انتقال ویروس از سلول‌های آلوده به سلول‌های دیگر می‌تواند بر ویروس اثر کند. بنابراین مصرف این فرآورده به عنوان پیشگیری‌ کننده، قبل و در ابتدای ابتلا به سرما خوردگی و آنفولانزا می‌تواند بیشترین تأثیر خود را داشته باشد.
• مواد مؤثر موجود در عصاره گیاه با خاصیت آنتی باکتریال قوی بر باکتری‌های مولد عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی مانند سینوزیت، برونشیت، پنومونیا و التهاب لوزه تأثیر می‌گذارند. از آنجایی که آلوده شدن سلول به ویروس‌هایی مانند راینوویروس‌ها، ویروس سین سیشیال تنفسی و ویروس آنفلوآنزا امکان آلوده شدن به باکتری‌های خاصی مانند هموفیلوس آنفلوآنزا و استافیلوکوکوس پنومونیا (و نیز برعکس) را افزایش می‌دهند، عصاره اکیناسه با قابلیت غیر فعال‌ سازی ویروس‌ها و باکتری‌ها و جلوگیری از ورود آن‌ها به درون سلول میزبان، از عفونت‌های هم‌ زمان ویروسی و باکتریایی جلوگیری می‌نماید.
• مصرف موضعی از اکیناسه در جلوگیری از عفونت سپتیک در زخم موثر است. البته باید توجه داشت استفاده مستقیم آن بر روی زخم باعث سوزش شدید می گردد.
• برای درمان زخم های دهانی و آفت دهان مورد استفاده قرار میگیرد. چند قطره از عصاره اکیناسه را در یک فنجان آب غرغره نمایید.
• همچنین استفاده موضعی آن در مورد درمان زخم های تبخال / زونا مفید میباشد.
• در میان بومیان آمریکایی به عنوان دارویی برای دندان درد استفاده می شود.
• برای رفع التهاب در بدن مفید می باشد.
• در موارد گازگرفتگی و هاری مورد استفاده قرار می گیرد.
• مقاومت بدن در برابر عفونت زمینه ای مانند قارچ را بالا می برد
• کپسول سرخال گل برای تسکسن علائم سرماخوردگی مفید می باشد.
• اکیناسه برای درمان و بهبود گلودرد و گرفتگی صدا در نتیجه وجود ویروس، مفید می باشد. علاوه بر مصرف خوراکی آن، غرغره کردن عصاره اکیناسه برای درمان گلود درد و راهایی از عفونت توصیه می شود.
• در بیماری های عفونی می تواند به بهبود افراد کمک کند. همچنین در مورد عفونت های مزمن مورد استفاده قرار میگیرد.
• در درمان عفونت های گوارشی نیز مفید می باشد.
• برای افراد کهنسال برای تقویت سیستم ایمنی بدن مفید می باشد.
• این گیاه همچنین به بهبود اختلالات پوستی مانند اگزما و آکنه مفید می باشد.

موارد منع مصرف:

• در مصرف موضعی: افرادی که به گیاهان خانواده کاسنی آلرژی دارند باید از مصرف آن خودداری نمایند.
• در مصرف خوراکی: در شرایط حاد و پیشرفته ای مثل ایدز و عفونتHIV، به دلیل حضور ترکیبات آرابینوگالاکتان در گیاه، منع مصرف دارد.
• مصرف گیاه در شرایط حاد و پیشرفته ای چون سل مجاز نمی باشد
• در شرایط پیشرفته مثل مالتیپل اسکلروزیس (multiple sclerosis) و کلاژنوزیس (collagenosis) به دلیل اثرات احتمالی تحریکی بر فیبروبلاست ها منع مصرف دارد.
• مصرف گیاه در بیمارهای خودایمنی و لوکوزیس (leukocytosis) مجاز نمی باشد. چرا که به واسطه ی حضور ترکیبات آرابینوگالاکتانی، تحریک غیر اختصاصی پاسخ ایمنی مشاهده می گردد.
• به دلیل نبود مستندات علمی کافی بهتر است از مصرف این گیاه در دوران بارداری و شیردهی خودداری شود.

هشدار:

• مصرف این گیاه را با رعایت نکات زیر ادامه دهید.
• احتیاط ها می توانند واکنش های آلرژیک ایجاد کنند.
• مصرف خوراکی و موضعی گیاه بیش از 8 هفته توصیه نمی شود.
• در بیماران دیابتی تجویز فرم تزریقی گیاه باید با احتیاط صورت بگیرد.
• مصرف خوراکی فرآورده های حاوی گیاه در خردسالان، بدون مشورت پزشک توصیه نمی گردد.
• اکیناسه به کودکان زیر 12 سال هم تجویز نشود.

اثرات جانبی احتمالی:

• واکنش های آلرژیک، تب، تاکی فیلاکسی
• تهوع، استفراغ، عوارض خفیف گوارشی، افزایش ادرار

تداخلات دارویی:

مصرف سرخارگل (اکیناسه) با داروهای زیر تداخل دارد:

• در صورت مصرف همزمان فرآورده های حاوی الکل گیاه با دی سولفیرام، امکان ایجاد واکنش های شبه دی سولفیرام وجود دارد.
• سرخارگل می تواند فعالیت سیستم ایمنی را افزایش دهد. مصرف اکیناسه همراه با بعضی داروهای مهار کننده ی سیستم ایمنی (مثل آزاتیوپورین، سیکلوسپورین، مایکوفنولات، تاکرولیموس، پردنیزولون، کورتیکواستروئیدها و …) ممکن است اثرات این داروها را کاهش دهد.
• مصرف همزمان سرخارگل با داروهای هپاتوتوکسیک، به علت افزایش سطح آنزیم های کبدی، موجب سمیت کبدی می گردد.
• در صورت مصرف همزمان با برخی داروهای ضد انعقاد مانند وارفارین، افزایش زمان خونریزی مشاهده می گردد.
• در صورت مصرف طولانی مدت و به طور همزمان با استروئیدهای آنابولیک، کتوکونازول و آمیودارون، سمیت کبدی مشاهده میشود.

قسمت مورد استفاده:

• تمام گیاه

منبع تهيه:

• این گیاه بومی آمریکا می‌یاشد. این گونه جزو گیاهان بومی ایران نبوده و کشت می‌شود (فارماکوپه گياهی ايران).