در قرآن کریم حضرت حق می فرماید «خوردن عسل براي مردم شفاء است» «فِیهِ شِفَاء لِلنَّاسِ»، واژه «شـفاء» در قـرآن درباره ی خوردنی ها به کار نرفته است، مگر براي عسل و نام یک سوره از قرآن، اختصاص به نحل (زنبور عسل) داده شده است. در علم پزشکی ثابت شده است که عسل به دلیل رطوبت پایین، فشاراسمزي بالا و اسیدي بودن سبب توقف رشد عوامل عفونت زا می شود و پوششی استریل روي زخم ها ایجاد می نماید. بررسی هـا نشان می دهد عسل براي درمان یا تقویت یا پیشگیري امراض پوستی، تقویت رشد طفل، سرطان، تـنفس، کبـد، صـفرا، چشم و گوش، بینی و غیره مؤثر است. تاثیر عسل طبیعی در بهبودي زخم هاي دیابتی، زخم سالک، کاربرد موضعی عسل بر زخم باز پوست موجب تسریع روند التیام زخم می شود. مصرف خوراکی شربت عسل خرما می تواند موجب افزایش میزان پیشرفت طبیعی زایمان و انقباضات موثر رحم شده و در نتیجه نیاز به سزارین را کاهش دهد. با بررسی پژوهش های انجام شده می توان نتیجه گرفت که تأکید قرآن بر استفاده از عسل در رژیم غذایی و اشاره به خاصیت شفادهندگی آن براي مردمان بی سبب نبوده و امروزه نیز علم پزشکی تأیید کننده خاصیت درمانی عسل براي بسیاري از بیماري ها می باشد.

بر اساس علم تغذیه نشان مـواد معـدنی موجود در عسل عبارتند از پتاسیم، آهن، فسفر، ید، منیزیم، سرب، منگنز، آلومینیوم، مـس، سـولفور، کرومیـوم، لیتیـوم، نیکل، روي، اسمیوم، تینانیم، سدیم و مواد آلی مانیـت هـا، ضمغ، پولن، اسید لاکتیک، اسید فرمیک (که از فساد عسل جلوگیري می کند و ضد رماتیسم است ، اسید مالیک، اسید تارتاریم، اسید اگزالیک، اسید سیتریک، رنگ ها، روغـن هـاي معطـر. همچنـین مـواد تخمیـري موجود در عسل عبارتند از انورتاز، آمـیلاز، کاتـالاز کـه در هضم غذا مفید می باشند. عناصر دیگر عسل شـامل گلـوکز، سلولز، ساکارز، دکـسترین، مـواد آلبرمینوئیـد، سـولفات هـا، انــورتین، آب و غیــره مــی باشــد. همچنــین عــسل داراي ویتامین هاي  E ،K ،D ،C ،B ،A  می باشد. عسل از مهم ترین مواد قندي طبیعی است و تـاکنون 15 نوع قند از جمله  فرکتـوز 40 درصـد، گلوکز 30 درصد، نیشکر 40 درصد، در آن کشف شده است. یـک کیلـوگرم عـسل دارای 3250 کالري انرژی اسـت.